Η ελιά είναι ένα από τα λίγα δέντρα που αυτοφυόμενα στηνμεσανατολική περιοχή και σ΄ όλη την μεσογειακή λεκάνη που έχουν όμως διαδοθεί και σε πολλές άλλες περιοχές της υφηλίου με εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες ανάλογες με κείνες του μεσογειακού χώρου.
Εξελίχθηκε περισσότερο δια μέσου του αγενούς πολλαπλασιασμού και την διάδοση κλωνικών μεταλλαγών παρά με την αναπαραγωγή.
"Λαδι η στρατα σου " Πελοποννησιακη παροιμια
Αυτόστειρη και ανεμόφιλη αλλά και προικισμένη από μια εύπλαστη κληρονομική ουσία που μεταλλάσσεται εύκολα πέρασε γρήγορα μέσω του υβριδισμού από το στάδιο της αγριελιάς στην ήμερη μορφή της.
Τα χαρακτηριστικά αυτά της επέτρεψαν να προσαρμοστεί σε διάφορες περιοχές και να αναπτύξει πλήθος ποικιλιών που από την αρχαιότητα τράβηξαν την προσοχή των καλλιεργητών αλλά και των ανθρώπων της σκέψης.
Έτσι στην ελληνιστική περίοδο, με την ανακάλυψη της επιστημονικής μεθόδου ανάλυσης της πραγματικότητας, που οδήγησε στην έκρηξη της επιστημονικής έρευνας, πρώτος ο Θεόφραστος ( τον 3ο π.Χ. αιώνα) προσπάθησε να πραγματοποιήσει μια πρώτη ταξινόμησή τους διαπιστώνοντας την δυσκολία του έργου.
Η τελευταία προσπάθεια εντόπισης και ταξινόμησης των ποικιλιών ανήκει στην FAO (1998 ) η οποία εντόπισε 538 ποικιλίες ελιών ελαιοπαραγωγής και επιτραπέζιων με 1300 συνώνυμα.
Τρείς είναι οι ποικιλίες της ελία που καλλιεργούνται στην Μεσσηνία: η Κορωνέικη, η Ματσολιά και η Μαυρολιά.
Η Κορωνέικη (Olea Europea var. microcarpa alba ή κατ’ άλλους var.Mastoides) λέγεται και κορωνιά, κορώνι, κρητικιά, βάτσικη, λαδολιά, λιανολιά και ψιλολιά. Η βασίλισσα των ελληνικών ποικιλιών ελιάς προϊόν αιώνων (τουλάχιστον 10) συστηματικής καλλιέργειας με πατρίδα της την περιοχή της Κορώνης όταν αυτή αποτελούσε το πιo σημαντικό εμπορικό λιμάνι της Πελοποννήσου. Είναι ποικιλία μικρόκαρπη. Χωρίς ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές απαιτήσεις στο βαθμό που ανταγωνίζεται και την αγριελιά. Χαρακτηρίζεται από δυo σημαντικά πλεονεκτήματα: την ανθεκτικότητά της στην ξηρασία και η υψηλή και σταθερή καρποφορία της (από 30 ως και πάνω από 150 κιλά καρπού κατά δέντρο).
Δεδομένου ότι η ποικιλία παρενιαυτοφορεί με μια συστηματική καλλιέργεια και ιδιαίτερα με το κατάλληλο κλάδεμα η πτώση της παραγωγής την δεύτερη χρονιά περιορίζεται σημαντικά.
Το μειονέκτημα του μικρού μεγέθους του καρπού της, παρ’ ότι ποικιλία με αποκλειστικά ελαιοπαραγωγική κατεύθυνση, ξεπερνιέται από το γεγονός ότι το λάδι της με το πρασινοκίτρινο χρώμα του είναι εκλεκτής ποιότητας με φρουτώδη γεύση και εξαιρετικό άρωμα καρπού.
Ανθίζει κατά το δεύτερο μισό του Απρίλη και ωριμάζει κατά την περίοδο Οκτωβρη – Δεκέμβρη.
Η απόδοση σε λάδι του ελαιοκάρπου κυμαίνεται μεταξύ 10 και 20%.
Η Ματσολιά ή Μαστοειδής λέγεται και αθηνολιά μουρτολιά και τσουνάτη. Μπορεί να θεωρηθεί ποικιλία μικρόκαρπη ή και μεσόκαρπη.Είναι ποικιλία με μεγάλη ανάπτυξη και μικρής ή μέσης παραγωγικότητας. Απαιτεί καλό έδαφος και καλλιεργητικές φροντίδες. Είναι αρκετά ανθεκτική στο κρύο. Η ποικιλία παράγει κάθε δυο χρόνια. Ανθίζει τέλος Μαΐου. Καλλιεργείται και σε υψηλά υψόμετρα, μέχρι 1.000 μ. Έχει όψιμη ωρίμανση (τέλος Δεκέμβρη - Γεννάρη).
Ποικιλία μικτής κατεύθυνσης, δίνει λάδι εκλεκτής ποιότητας λεπτόρρευστο και κεχριμπαρένιο χρώμα. Η απόδοση του ελαιοκάρπου κυμαίνεται μεταξύ του 20 και 22%.
Η Μαυρελιά λέγεται και μεθωνιά και μουρατολιά. Μικρόκαρπη ποικιλία απαιτεί εδάφη με υγρασία. Ο καρπός της ωριμάζει από τα μέσα μέχρι τα τέλη το Δεκέμβρη με αποκλειστική κατεύθυνση την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας. Απόδοση του ελαιοκάρπου μεταξύ του 18 και 25%.
Οι άλλες πιο διαδεδομένες ποικιλίες στην Ελλάδα είναι οι εξής:
Αδραμυτιανή μεσ.π
Αθηνολιά μικ.π
Αμφισας μακ.π
Αράχωβας μικ.π
Ασπρολιά μικ.π
Δαφνολιά μεσ.π
Δαφνομηλιά μεσ.π
Θρουμπολιά μεσ.π
Θιακό μικ.π
Κερκυραϊκή Λιανολιά μικ.π
Κορωνέικη μικ.π
Κοθρέικη μεσ.π
Κολοβή μεσ.π
Κουτσουρελιά μικ.π
Λαδολιά Μεγαρων μεσ.πΛαδολιά Μαρονείας μεσ.π
Λιανιλιά ή Κρανεομορφη μικ.π
Λιανολιά μικ.π
Μακρολιά Τριγλίας μακ.π
Μανακολιά μικ.π
Μανακιλιά μεσ.π
Ματσολιά μικ.π ,
Μαυρολία μικ.π
Μανάκι ή Μανολιά μεσ.π
Μουρτολιά μεσ.πΜεγαρείτικη μεσ.π
Πατρινολιά μεσ.π
Σαμοθράκης μακ.π
Σαλωνιτική μεσ.π
Στραβομύτα μακ.π
Τσουνάτη μικ.πΧονδρολιά μακ.π
Χονδρολιά μεσ.π
Χουρμαδολιά μες.π
________________
μικ.π= μικροπύρηνες
μεσ.π=μεσοπύρηνες
μακ.π=μακροπύρηνες
ΟΙ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ
Πελοπόννησος
ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ: Λαδολιά Μεγάρων Μανακι ή Μανακολιά,
ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Κορωνέικη,Ματσολιά, Μανακολιά,Μεγαρείτικη.
ΑΧΑΪΑΣ: Κορωνέικη, Πατρινολιά.
ΗΛΕΊΑΣ: Κορωνέικη, Ματσολιά.
ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ: Κορωνέικη, Μεγαρείτικη, Μανακιλιά.
ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Αθηνολιά,Ασπρολιά, Κορωνέικη, Μουρτολιά
ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Κορωνέικη, Ματσολιά, Μαυρολιά
Στερεά
ΑΙΤΟΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: Κορωνέικη, Κουτσουρελιά, Χονδρολιά
ΑΤΤΙΚΗΣ: Αθηνολιά, Λαδολιά, Κοθρέικη, Μεγαρείτικη.
ΒΙΟΩΤΙΑΣ: Αράχωβας, Κοθρέικη, Μεγαρείτικη, Σαλωνίτικη.
ΕΥΒΟΙΑΣ: Λαδολιά ή Θρουμπολιά, Χονδρολιά.
ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ: Χονδρολιά ή Κονσερβολιά.
ΦΩΚΙΔΑΣ: Άμφισας, Κοθρέικη, Κορωνέικη, Στραβομύτα.
Θεσσαλία
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Χονδρολιά ή Βολιώτικη.
Ήπειρος
ΑΡΤΑΣ: Χονδρολιά ή Άμφισας
ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Λαδολιά, Χονδρολιά.
ΠΡΕΒΕΖΗΣ: Λιανιλιά ή Κρανεόμορφη.
Μακεδονία
ΚΑΒΑΛΑΣ: Θρουμπολιά ή Θασίτικη.
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Χονδρολιά ή Βολιώτικη
Θράκη
ΕΒΡΟΥ: Μακρολιά Τριγλίας, Σαμοθράκης.
ΡΟΔΟΠΗΣ: Λαδολιά Μαρωνείας
Νησιά Αιγαίου
ΛΕΣΒΟΥ: Αδραμυτιανή, Κολοβή, Λαδολιά ή Θρουμπολιά.
ΣΑΜΟΥ: Δαφνολιά, Χονδρολιά.
ΧΙΟΥ: Χουρμαδολιά.
Κρήτης
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Λιανολιά, Χονδρολιά, ή Θρουμπολιά.
ΡΕΘΥΜΝΟΥ: Κορωνέικη ή Λιανολιά, Τσουνάτη, Χονδρολιά ή Θρουμπολιά.
ΧΑΝΙΩΝ: Λιανολιά, Τσουνάτη
ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Λιανολιά
Νησιά Ιονίου
ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Λιανολιά ή Κορωνέικη
ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Ασπρολιά, Κερκυραϊκή Λιανολιά, Μαυρολιά.
ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ: Θιακό (στην Ιθάκη), κορωνέικη, Λιανολιά ή Κορφολιά.
ΛΕΥΚΑΔΑΣ: Ασπρολιά, Μαυρολιά.
Κυκλάδες
ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Ασκουδελιά ή Θρουμπολιά, Δαφνολιά
Δωδεκάνησα
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Δαφνομηλιά και Θρουμπολιά (Πόδο, Κάλυμνο, Κώ, Λέρο)
Λιάνολιά (Κάρπαθο)
πηγη: www.elies-ladikalamatiano.gr
Μεγαρείτικη
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού και επιτραπέζιων ελιών (πράσινες και μαύρες).
Το δένδρο αναπτύσσεται σε ύψος περί τα 5-8m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 4,2gr και φέρει θηλή. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι περίπου 21% και η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 9/1.
Είναι ανθεκτική ποικιλία στην ξηρασία αλλά είναι ευαίσθητη στο ψύχος και στον φλοιοφάγο της ελιάς (Hylesinus oleiperda).
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Βοβωδίτικη, Νεραχωρίτικη, Χονδρολιά βοβώδης
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αργολίδα, Αρκαδία, Αττική, Αχαΐα, Βοιωτία, Κορινθία
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Θρουμπολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας για την παραγωγή λαδιού καλής ποιότητας και για την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών τύπου "Θρούμπα".
Το δένδρο έχει ορθόκλαδη ανάπτυξη και φθάνει τα 5-10m σε ύψος. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 3,3gr και σχέση σάρκας προς πυρήνα 5,2/1. Η ελαιοπεριεκτικότητά του είναι περίπου 28%.
Ο καρπός της θρουμπολιάς όταν είναι ακόμα πάνω στο δένδρο χάνει μέρος της υγρασίας του και της ελευρωπαΐνης, ουσία που προσδίδει την πικρή γεύση στους καρπούς της ελιάς.
Είναι ποικιλία απαιτητική σε υγρασία και θρεπτικά στοιχεία. Σε ξηρές περιοχές ή χρονιές δεν καρποφορεί. Επίσης έχει μεγάλες ανάγκες σε ψύχος για την διαφοροποίηση των οφθαλμών της.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Ασκούδα, Θασίτικη, Λαδολιά, Ντόπια, Ξανθολιά, Ρεθυμνιώτικη, Χονδρολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αττική, Δωδεκάνησα, Εύβοια, Ηράκλειο, Καβάλα, Κυκλάδες, Ρέθυμνο, Σάμος, Χανιά, Χίο
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:3 (τρία)
Κοθρέικη
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού καλής ποιότητας και μαύρων επιτραπέζιων ελιών.
Το δένδρο αναπτύσσεται μέχρι τα 5-7m σε ύψος. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 4,7gr και η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 5,7/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι περίπου 20%.
Η ποιότητα του παραγόμενου λαδιού είναι αρκετά καλή ενώ χρησιμοποιείται επίσης σε περιοχές που δεν μπορεί να καλλιεργηθεί η κονσερβολιά για την παραγωγή μαύρων επιτραπέζιων ελιών.
Είναι ανθεκτική ποικιλία στην ξηρασία, τους ανέμους και το ψύχος.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Κορινθιακή, Γλυκομανάκι, Γλυκομανακολιά, Μανάκι, Μανακολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αργολίδα, Αρκαδία, Κορινθία, Φθιώτιδα, Φωκίδα
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:3 (τρία)
Αμυγδαλολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται σε μικρή έκταση στην Αττική και στην Φωκίδα για την παραγωγή λαδιού και επιτραπέζιων πράσινων ελιών μέτριας ποιότητας.
Το δένδρο είναι μικρό με σφαιρική κόμη. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 8,4gr και η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 10,5/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι γύρω στο 22%.
Η αμυγδαλολιά είναι ακατάλληλη για την παραγωγή μαύρων ελιών διότι ο καρπός κατά την συντήρηση γίνεται πολύ μαλακός.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Αμυγδαλοραχάτη, Ισπανική, Κουρομύτα, Στραβομύτα
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αττική, Φωκίδα
Εποχή Συγκομιδής:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Ποιότητα παραγωγής:2 (δύο)
Απόδοση:3 (τρία)
Δαφνελιά
Ποικιλία ελιάς την οποία συναντάμε στην Σάμο, Χίο και Κυκλάδες όπου καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού καλής ποιότητας.
Το δένδρο μπορεί να φθάσει τα 14m. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 2,7gr και η ελαιοπεριεκτικότητά του γύρω στο 19%. Φέρει μικρή θηλή και η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι
3,3/1.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Δαφνόκαρπος, Σιφνέικη
Γεωγραφική Εξάπλωση:Κυκλάδες, Σάμος, Χίο
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:2 (δύο)
Βαλανολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται κυρίως στην Μυτηλίνη για την παραγωγή λαδιού. Το λάδι είναι εξαιρετικής ποιότητας.
Το δένδρο φθάνει τα 6-8m. Η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 4,9/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι περίπου 25%. Το βάρος του καρπού είναι κατά μέσο όρο 3,8gr.
Η βαλανολιά θεωρείτε ως μία από τις καλλίτερες ποικιλίες για την παραγωγή λαδιού.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Κολοβή, Βαλάνα, Μυτιληνιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Λέσβος
Εποχή Συγκομιδής:Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:3 (τρία)
Αδραμυττινή
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται στην Μυτιλήνη για την παραγωγή λαδιού ικανοποιητικής ποιότητας.
Το δένδρο είναι μέσου μεγέθους (6-8m). Ο καρπός έχει μέσο βάρος 3,5gr και όταν είναι άγουρος έχει χρώμα κιτρινωπό. Η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 5,5/1 και η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι γύρω στο 23%.
Είναι μέτρια ανθεκτική στο ψύχος. Επίσης είναι ευαίσθητη στον δάκο και στο βακτήριο τηςφυματίωσης.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Αϊβαλιώτικη, Μυτιληνιά, Καγδαλίτισσα, Περαϊκή, Φραγκολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Λέσβος
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:3 (τρία)
Αγουρομανακολιά
Ποικιλία ελιάς κατάλληλη για λάδι η οποία απαντάτε στην Αργολίδα, Κορινθία και στην Αρκαδία. Η ποιότητα του λαδιού είναι εξαιρετική.
Το δένδρο φθάνει τα 5-7m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 3,3gr και δεν έχει καθόλου θηλή. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 6/1 και η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού περίπου 30%.
Είναι ποικιλία ανθεκτική στο ψύχος και όψιμης ωρίμανσης.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Αγουρομανάκι, Αγουρομάνακο
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αργολίδα, Αρκαδία, Κορινθία
Εποχή Συγκομιδής:Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:3 (τρία)
Τραγολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείτε στην Μεσσηνία και στην Κεφαλονιά για την παραγωγή λαδιού μέτριας ποιότητας.
Το δένδρο είναι μέτριας ανάπτυξης. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 2,4gr. Η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 6/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι γύρω στο 27,5%.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Νερολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Κεφαλληνία, Μεσσηνία
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:3 (τρία)
Απόδοση: Η πληροφορία δεν υπάρχει
Μαυρελιά Μεσσηνίας
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται στην Μεσσηνία και στο Λασήθι για την παραγωγή λαδιού.
Ο καρπός έχει μέσο βάρος 2,4gr και φέρει μικρή θηλή. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 6,5/1 και η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι περί το 19%.
Είναι ποικιλία απαιτητική σε εδαφική υγρασία. Σε ξηρές περιοχές ρίχνει τα άνθη της.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Μεθωνιά, Μουρατολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Λασίθι, Μεσσηνία
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Μυρτολιά
Ποικιλία ελιάς για την παραγωγή λαδιού. Το παραγόμενο λάδι είναι πολύ καλής ποιότητας.
Το δένδρο μπορεί να φθάσει τα 10m σε ύψος. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 2,3gr και δεν φέρει θηλή. Η σχέση σάρκα προς πυρήνα είναι 3,9/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι γύρω στο 24%.
Είναι ποικιλία ανθεκτική στο ψύχος και στην ξηρασία. Παρουσιάζει ευαισθησία στο βακτήριο της φυματίωσης (Pseudomonas savastanoi pv. savastanoi).
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Σμερτολιά, Μουρτολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Λακωνία
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Θιακή
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού. Το παραγόμενο λάδι είναι καλής ποιότητας.
Το δένδρο φθάνει τα 5-8m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 1,6gr και σχηματίζει μικρή θηλή. Η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 6/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι περίπου 21%. Θεωρείται ποικιλία υψηλής παραγωγικότητας.
Είναι ανθεκτική στο βακτήριο Pseudomonas savastanoi pv. savastanoi (Φυματίωση ελιάς). Επίσης είναι ανθεκτική στην ξηρασία και στους θαλάσσιους ανέμους.
Είναι ευαίσθητη στο δάκο.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Θιακό, Πλεξιδένια, Ανωησάνα
Γεωγραφική Εξάπλωση:Κεφαλληνία
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Κουτσουρελιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού ικανοποιητικής ποιότητας στην βόρεια Πελοπόννησο.
Το δένδρο είναι σχετικά μικρό αφού δεν ξεπερνάει τα 7m. Οι καρποί έχουν μέσο βάρος 1,2gr και φέρουν θηλή. Η σχέχη της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 5/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει το 25%.
Η κουτσουρελιά είναι απαιτητική σε υγρασία και σε θρεπτικά στοιχεία ενώ επίσης είναι ευαίσθητη στον μύκητα Spilocaea oleagina (Κυκλοκόνιο).
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Κουτσουλιέρα, Λιανολιά χονδρή, Πατρινή
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Κορινθία, Λακωνία
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:3 (τρία)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Λιανολιά Κέρκυρας
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή λαδιού καλής ποιότητας κυρίως στην δυτική Ελλάδα και στα Ιόνια νησιά.
Είναι μεγάλο δένδρο και μπορεί να φθάσει τα 12-14m σε ύψος. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 2,3gr και φέρει μικρή θηλή. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 7,5/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει το 19%.
Είναι ιδιαίτερα απαιτητική ποικιλία σε υγρασία (εδαφική και ατμοσφαιρική) και για τον λόγο αυτό καλλιεργείται στην δυτική Ελλάδα όπου σημειώνονται οι μεγαλύτερες βροχοπτώσεις.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Κορφολιά, Λαδολιά, Νερολιά, Πρεβεζάνα, Σουβλολιά, Στρυφτολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Ζάκυνθος, Θεσπρωτία, Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Λευκάδα, Πρέβεζα
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:3 (τρία)
Αθηνολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας.
Το δένδρο έχει ορθόκλαδη ανάπτυξη και μπορεί να φθάσει σε ύψος τα 6-8m. Το μέσος βάρος του καρπού είναι 2,6gr και φέρει θηλή. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 6/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι γύρω στο 20%.
Είναι όψιμη ποικιλία και η συγκομιδή της ξεκινάει κατά τα τέλη Δεκεμβρίου. Επίσης είναι ανθεκτική στο ψύχος.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Μαστοειδή, Μουρατολιά, Τσουνάτη, Ματσολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αρκαδία, Λακωνία, Μεσσηνία, Ρέθυμνο, Χανιά
Εποχή Συγκομιδής:Όψιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Κορωνέικη
Μία από τις καλλίτερες ποικιλίες ελιάς για την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας.
Το δένδρο μπορεί να φθάσει τα 5-7m σε ύψος. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 1,3gr και φέρει πολύ μικρή θηλή. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα είναι 6,6/1 και η περιεκτικότητα σε λάδι φθάνει το 27%.
Θεωρείτε πολύ παραγωγική ποικιλία, ανθεκτική στις ξηροθερμικές συνθήκες και με πολύ περιορισμένη παρενιαυτοφορία. Με κατάλληλες καλλιεργητικές τεχνικές μπορεί να δίνει σοδειά κάθε χρόνο.
Είναι ευαίσθητη στο βακτήριο Pseudomonas savastanoi pv. savastanoi που ευθύνεται για την φυματίωση ή καρκίνωση της ελιάς. Επίσης είναι ευαίσθητη στους εντομολογικούς εχθρούς Bactrocera oleae (Δάκος) και Rhynchites cribripennis (Ρυγχίτης ελιάς).
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Βλατσικη, Κρητικιά, Κορωνιά, Κορώνι, Λαδολιά, Λιανολιά, Ψιλολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Ζάκυνθος, Ηράκλειο, Κεφαλληνία, Κυκλάδες, Λακωνία, Λασίθι, Μεσσηνία, Ρέθυμνο, Σάμος, Χανιά
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:5 (πέντε)
Κονσερβολιά
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών (πράσινες και μαύρες) εκλεκτής ποιότητας. Είναι η πιο διαδεδομένη επιτραπέζια ποικιλία ελιάς.
Το δένδρο μπορεί να φθάσει τα 6-10m σε ύψος. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 5,7gr και η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 10,1/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι περίπου 16%.
Η κονσερβολιά είναι ανθεκτική ποικιλία στο ψύχος.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Αγρινίου, Αμφίσσης, Άρτας, Μηλολιά, Βόλου, Βολιώτικη, Βοϊδολιά, Πηλίου, Ξηροχωρίου, Πατρινή, Πηλίου, Στρογγυλολιά, Χονδρολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αιτωλοακαρνανία, Άρτα, Αχαΐα, Εύβοια, Μεσσηνία, Φθιώτιδα, Φωκίδα
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Κολυμπάδα
Ποικιλία ελιάς η οποία απαντάται στην Αττική, Κυκλάδες, Μεσσηνία και Εύβοια. Καλλιεργείται για την παραγωγή πράσινων τσακιστών επιτραπέζιων ελιών μέτριας ποιότητας.
Το δένδρο αναπτύσσεται σε ύψος έως τα 5-7m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 6gr και η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 4,2/1. Η ελαιοπεριεκτικότητά του είναι περίπου 19%.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Καρυδολιά, Κολυμπάτη, Μηλολιά, Στρουμπουλολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αττική, Εύβοια, Κυκλάδες, Μεσσηνία
Εποχή Συγκομιδής:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Ποιότητα παραγωγής:3 (τρία)
Απόδοση:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Καρυδολιά
Ποικιλία ελιάς για παραγωγή επιτραπέζιων ελιών (πράσινων και μαύρων) καλής ποιότητας.
Το δένδρο είναι μέσου μεγέθους έως 5-8m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 5,8gr και φέρει θηλή. Η σχέση της σάρκας προς τον πυρήνα είναι 6,6/1 και η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι περίπου 14%.
Θεωρείται παραγωγική ποικιλία, ανθεκτική στο ψύχος.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Καρυδοραχάτη, Κολυμπάδα
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αττική, Εύβοια, Φθιώτιδα, Φωκίδα, Χαλκιδική
Εποχή Συγκομιδής:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Καρολιά
Ποικιλία ελιάς για την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών. Καλλιεργείται στην Λέσβο, στην Κέρκυρα και στην Ζάκυνθο.
Το δένδρο είναι ορθόκλαδο και μπορεί να φθάσει τα 8-10m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 7,6gr και σχέση σάρκας προς πυρήνα 7,8/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι 17%.
Αν και θεωρείται παραγωγική ποικιλία η οποία μάλιστα είναι ανθεκτική στο ψύχος εντούτοις δεν έχει μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Στραβολιά, Καρούλα
Γεωγραφική Εξάπλωση:Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Λέσβος
Εποχή Συγκομιδής:Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:3 (τρία)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
Βασιλικάδα
Ποικιλία ελιάς για την παραγωγή πράσινων και μαύρων επιτραπέζιων ελιών καλής ποιότητας. Καλλιεργείται κυρίως στην Κέρκυρα.
Το δένδρο μπορεί να φθάσει τα 5-8m. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 6gr και η σχέση σάρκας προς καρπό είναι 7,6/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού είναι περίπου 16%.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Βασιλική, Ισπανική, Κολοκυθάτη, Ροβιάτικη, Σαλέρνειος
Γεωγραφική Εξάπλωση:Εύβοια, Κέρκυρα, Χαλκιδική
Εποχή Συγκομιδής:Μεσο-Πρώιμη
Ποιότητα παραγωγής:4 (τέσσερα)
Απόδοση:Η πληροφορία δεν υπάρχει
Καλαμών
Ποικιλία ελιάς η οποία καλλιεργείται για την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών, εξαιρετικής ποιότητας. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή μαύρων ελιών τύπου "χαρακτές ξυδάτες".
Το δένδρο έχει ύψος 7-10m. Ο καρπός έχει μέσο βάρος 5,6gr και σχέση σάρκας προς πυρήνα 8,3/1. Η ελαιοπεριεκτικότητα του καρπού κυμαίνεται γύρω στο 17%.
Κατάλληλη ποικιλία για περιοχές της Ελλάδας με μεγάλο ύψος βροχοπτώσεων και με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία.
Πρόσθετες Πληροφορίες
Άλλες ονομασίες της ποικιλίας:Αετονύχι, Καλαματιασνή, Κορακολιά, Τσιγκέλι, Χονδρολιά, Τσιγκελολιά
Γεωγραφική Εξάπλωση:Αιτωλοακαρνανία, Λακωνία, Μεσσηνία, Φθιώτιδα
Εποχή Συγκομιδής:Κανονική
Ποιότητα παραγωγής:5 (πέντε)
Απόδοση:4 (τέσσερα)
greensupport.gr
α.Ποικιλίες για ελαιοποίηση.
Χαρακτηριστικό τους είναι η απόδοση σε λάδι και η σταθερότητα σε ποσότητα και καρποφορία. Διακρίνομε τις παρακάτω κυρίως ποικιλίες :
Αγουρομανάκι, γνωστή και ως αγουρομανακολιά. Πολύ ζωηρό δένδρο, ύψους 5-7 μέτρων. Αντέχει στο κρύο.Κάνει καρπούς με μέσο βάρος 2,5 γραμμάρια, ωοειδείς και με χρώμα ώριμου καρπού κόκκινο -μώβ. Η περιεκτικότητα σε λάδι φτάνει το 25% και είναι καλής ποιότητας.
Αδραμυτική γνωστή και ως Αϊβαλιώτικη, Μυτιληνιά, Φραγκολιά. Μέτρια παραγωγικότητα, μέτρια αντοχή σε ψύχος, δένδρο έως 6-8 μέτρα. Ο καρπός είναι μέσου βάρους 3-4 γραμμάρια, ωριμάζει Νοέμβριο – Δεκέμβριο με χρώμα κιτρινωπό που γίνεται κόκκινο σε μελανό με την ωρίμανση. Περιεκτικότητα σε λάδι 22-25 %. Καλλιεργείται κυρίως σε Μυτιλήνη, Χίο, Εύβοια Άνδρο.
Βαλανολιά ή Μυτιλήνης: Ποικιλία γνωστή σε όλο το Βόρειο Αιγαίο. Δένδρο ζωηρό με ακανόνιστο σχήμα μπορεί να δώσει μεγάλη περαγωγή. Ωριμάζει όψιμα έως το Μάρτιο. Το μέσο βάρος του καρπού είναι 3-4,5 γραμμάρια και η περιεκτικότητα σε λάδι φτάνει στο 25-30 % . Το λάδι είναι εξαιρετικής ποιότητας με έντονο άρωμα και καλή γεύση. Θεωρείται από τις καλύτερες ελαιοποιήσιμες ποικιλίες.
Κορωνεϊκη: Η κατ΄ εξοχήν ελαιοπαραγωγική ποικιλία στην Ελλάδα. Διακρίνεται για τη μεγάλη ανθεκτικότητά της σε δ’υσκολες καιρικές συνθήκες. Έζει σταθερή καρποφορία και υψηλή σχετικά απόδοση, που μπορεί να φτάσει τα 150 κιλά ανά δένδρο. Μειονέκτημα το μικρό βάρος καρπού(0,5 γραμ.). Χρώμα καρπού στην αρχή πράσινο που καταλήγει σε μελανό-μωβ. Πρώιμη ποικιλία με περιεκτικότητα σε λάδι γύρω στο 22 %, εξαιρετικό σε άρωμα και γεύση.
Λιανολιά ή λαδολιά, κουτσουρελιά, Πατρινή, κουρτελιά, κ.ά. Καλλιεργείται σε ‘όλα τα Ιόνια νησιά και σε περιοχές της Πελοποννήσου. Μέτριας απόδοσης, ωριμάζει μέχρι τέλος Νοεμβρίου. Ο καρπός μικρός, σφαιρικός, βάρους 1,2 γραμ. και περιεκτικότητας σε λάδι 24 %, μέτριας ποιότητας.
Σουβλοελιά, γνωστή και ως στριφτολιά, νερολιά, Πρεβεζάνα, Κορφιάτικη, λαδολιά. Μικρόκαρπη ποικιλία, δέχεται αυστηρό κλάδεμα. Όψιμη ποικιλία. Ο καρπός μικρός (περίπου 1 γραμ. ),με περιεκτικότητα σε λάδι περί το 20 %. Το λάδι από τη λιανολιά Κερκύρας είναι άριστης ποιότητας.
Μεγαρίτικη, ή και Περαχωρίτικη, Βοβώδικη, Χοντρολιά. Καλλιεργείται κυρίως σε Αττική, Βοιωτία, Εύβοια και Πελοπόννησο. Μέτριας ανάπτυξης δένδρο, ωριμάζει Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Με φροντίδα παράγει καρπό κάθε χρόνο. Ο καρπός είναι κυλινδρικός- κωνικός με μέσο βάρος 4 γραμ., περιεκτικότητα σε λάδι από 20 έως 29 % μέτριας έως καλής ποιότητας.
Τσουνάτη, γνωστή και ως μαστοειδής , μαστολιά, μουρατολιά. Όψιμη ποικιλία, αντέχει στο κρύο και καλλιεργείται έως 1000μ. υψόμετρο. Ο καρπός είναι ωοειδής, βάρους περί τα 2 γραμ., με περιεκτικότητα σε λάδι 25 έως 30 %,πολύ καλής ποιότητας. Καλλιεργείται κυρίως στην Κρήτηκαι περιοχές Πελοποννήσου.
β. Επιτραπέζιες ποικιλίες.
Αδρόκαρπη ή και κορομηλολιά, γαϊδουρολιά, Χαλκιδικής, ή χοντρολιά. Η τρίτη κατά σειρά αξιολόγησης στις ελληνικές ποικιλίες. Ο καρπός είναι πολύ μεγάλος, επιμήκης με λάδι 27%. Χρησιμοποιείται για πράσινη και μαύρη επιτραπέζια ελιά.
Καλαμών γνωστή και ως Καλαματιανή, Αετονύχι, χοντρολιά: Είναι η ελιά που χαίρει της μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας σε διεθνές επίπεδο. Καλλιεργείται κυρίως σε Μεσσηνία, Λακωνία .Αντέχει στις προσβολές του Δάκου .Ωριμάζει τον καρπό Νοέμβριο με Δεκέμβριο. Ο καρπός είναι μεγάλος (έως 6 γραμ.) με περιεκτικότητα σε λάδι 17- 19%. Είναι μια από τις καλύτερες επιτραπέζιες ποικιλίες. Δίνει μαύρες ελιές ,χαρακτές, ξιδάτες, ιδιαίτερα κατάλληλες για κονσερβοποίηση.
Καρυδολιά, γνωστή και με τα ονόματα Κωνική, Κολυμπάδα, Καρυδοραχάτη. Καλλιεργείται σε Χαλκιδική, Λαμία ,Εύβοια, Αττική Άμφισσα. Ποικιλία κατάλληλη για παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς , πράσινης και μαύρης.
Κονσερβολιά: Καλλιεργείται κυρίως σε Αγρίνιο, Άμφισσα, Εύβοια, Λαμία, Πάτρα, Πήλιο, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές, μέχρι 600 μέτρα υψόμετρο. Είναι παραγωγική, ωριμάζει Νοέμβριο με Φεβρουάριο. Ο καρπός είναι σφαιρικός ή ωοειδής, από τους μεγαλύτερους των ελληνικών ποικιλιών (έως και τα 8 γραμ.).Δίνει πράσινες και μαύρες επιτραπέζιες ελιές άριστης ποιότητας, ιδιαίτερα κατάλληλες για κονσερβοποίηση.
Διάσημοι εκπρόσωποι της κατηγορίας αυτής είναι οι ελιές Αμφίσσης, κλασική επιτραπέζια ελιά συνήθως μαύρες ή ξανθές, με μεγάλες πωλήσεις ,ιδιαίτερα στο εξωτερικό, οι ελιές Βόλου, μέτρια σε μέγεθος πασίγνωστη και αυτή ποικιλία κονσερβολιάς, καθώς και η Αγρινίου με τις πράσινες ή μαύρες ελιές , που συλλέγονται από το Σεπτέμβρη έως τα τέλη Ιανουαρίου.
γ. Μεικτές ποικιλίες
Έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη της εντατικής ελαιοκαλλιέργειας. Περιλαμβάνει τις ποικιλίες που έχουν καρπό μεσαίου προς μεγάλο μέγεθος και μπορούν να δώσουν πράσινες ή μαύρες ελιές.
Αμυγδαλολιά ή και Ισπανική, Κουρομύτα, Στραβομύτα: Καλλιεργείται στην Άμφισσα για λάδι και στην Αττική για πράσινη επιτραπέζια ελιά.
Θρουμπολιά: Γνωστή και ως θρούμπα, χοντρολιά, ασκούδα, Θασίτικη, λαδολιά, Ρεθυμιώτικη. Καλλιεργείται κυρίως Κρήτη, Κυκλάδες, αλλά και Εύβοια, Αττική, Χίο, Σάμο. Καλλιεργείται σε υψόμετρο έως 700 μέτρα. Είναι πρακτικά απρόσβλητη από Δάκο,με καρπό μέτριο (έως 3 γραμ.) και περιεκτικότητα σε λάδι μέχρι 28%, καλής ποιότητας. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή της επιτραπέζιας ελιάς, της Θρούμπας.
Κοθρέϊκη: Καλλιεργείται σε Φωκίδα, Λαμία, Κυνουρία, Ερμιόνη. Γνωστή και ως μανάκι, Κορινθιακή, γλυκομανάκι, γλυκομανακολιά. Μέτριας απόδοσης, αντέχει στο ψύχος και ως 800 μ.υψόμετρο. Καρπός σφαιρικός ή ωοειδής, βάρους 4-5 γραμ.,και λάδι 25% , καλής ποιότητας. Δίνει μαύρη επιτραπέζια ελιά, γευστική και αρωματική.
Διάγραμμα τιμών ελαιολάδου
πηγη: www.elies-ladikalamatiano.gr/
Κατάγομαι και εγώ από επαρχεία και το άρθρο σας για της ελιές είναι πολύ όμορφο και ενημερωτικό
ReplyDelete