Το ΥΠΕΚΑ απάντησε σε ερώτηση ομάδας βουλευτών της ΔΗΜΑΡ σχετικά με την διαδικασία είσπραξης τελών υπέρ του Δημοσίου από ιδιωτικά μεταλλεία και την απόδοση ποσοστού από τα μισθώματα δημοσίων μεταλλείων σε οικείους δήμους
Με το άρθρο 63 του νόμου 4042/2012 (ΦΕΚ Α'24) καθιερώθηκε yια πρώτη φορά η .είσπραξη τελών υπέρ του Δημοσίου από ιδιωτικά μεταλλεία, ενώ προβλέφθηκε και η απόδοσηποσοστού ύψους 20% σε οικείους Δήμους από τα εισιιραττόμενα μισθώματα δημόσίων μεταλλείων. Η είσπραξη αυτών θα γίνει αναδρομικά και απολογιστικά, από 1/1/2013.
Οι βουλευτές επισήμαναν ότι το ύψος των τελών έχει ιδιαίτερη σημασία για να είναι πραγματικά ανταποδοτικά για την εκχώρηση του φυσικού πλούτου και ότι ενισχυση των ανταποδοτικών οφελών για περιοχές στις οποίες πραγματοποιούνται μεταλλευτικές δραστηριότητες αποτελεί μια σημαντική πηγή εσόδων που μπορεί vα χρησιμοποιηθεί για την περιβαλλοντική αποκατάσταση και, γενικότερα, για την περαιτέρω ανάιιτυξή τους.
Το ΥΠΕΚΑ απάντησε ότι "δεν προβλέπεται ποσοστό απο τα τέλη των ιδιωτικών μεταλλείων για διάθεση στους οικείους δήμους". Η απάντηση του ΥΠΕΚΑ εδώ
Δυο μέτρα και σταθμά
Οι δήμοι Αμυνταίου, Εορδαίας και Μεγαλόπολης που πλήττονται από τα λιγνιτικά ορυχεία της ΔΕΗ, λαμβάνουν απο το 1996 "αποκαταστατικού χαρακτήρα" τέλος που ανέρχεται σε 0,5% επί του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ. Το τέλος αυτό αποσκοπεί στη χρηματοδότηση έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος, στην βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, κ.λπ. στους τρεις επίμαχους Δήμους και κατανέμεται ανάλογα με την ποσότητα παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας.
Την περασμένη εβδομάδα οι τρεις λιγνιτικοί δήμοι προσεφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να ακυρωθεί ως αντίθετη σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων, αλλά και ως παράνομη η από απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος με την οποία μέρος του αποκαταστατικού χαρακτήρα τέλους διατίθεται επιπρόσθετα εκτός των τριών αυτών Δήμων και στις περιφερειακές ενότητες Πελοποννήσου και Δυτικής Μακεδονίας. Δικαιούχοι τους τέλους αυτού αρχικά (1996) ήταν οι τρεις εν λόγω Δήμοι, αλλα από το 2005 η κατανομή του επίμαχου τέλους γινόταν κατά 50% στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις Φλώρινας, Κοζάνης και Αρκαδίας και κατά 50% στους τρεις εν λόγω Δήμους.
Ο πλούτος του υπεδάφους ανήκει στο δημόσιο, η μεταλλειοκτησία δεν είναι του εκμεταλλευτή, αλλά αναλαμβάνη την εκμετάλλευση με παραχώρηση απο το κράτος.
ReplyDeleteΙδιωτικά, όπως τα εννοεί η απάντηση, είναι και τα λατομεία αδρανών υλικών, τα οποία όμως πληρώνουν στο Δήμο που έχουν την εκεμτάλλευση τους τέλη.
Δυό μετρα και δυό σταθμά λοιπόν.
Ο λόγος πασιφανής.