Ποιος θέλει να γίνει δημοτικός σύμβουλος ;

Ένα απλό ερώτημα θέτει ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών η Χριστίνα Μπαρμπαρούση, στέλεχος Τοπικής Αυτοδιοίκησης & Οικονομίας. Ποιος θέλει να γίνει δημοτικός σύμβουλος ; Το ερώτημα μπορεί να φαίνεται απλό αλλά όπως τονίζει η κ. Μπαρμπαρούση η κάθε εκλογική αναμέτρηση στις κάλπες, αποτελεί ένα δημοτικό διαγώνισμα με διαφορετική εξεταστέα τοπική ύλη και διαφορετικούς υποψηφίους αιρετούς κάθε φορά.



Το άρθρο της Χριστίνας Μπαρμαπαρούση

«Κάθε εκλογική αναμέτρηση στις κάλπες, αποτελεί ένα δημοτικό διαγώνισμα με διαφορετική εξεταστέα τοπική ύλη και διαφορετικούς υποψηφίους αιρετούς κάθε φορά. Κάθε δημοτική θητεία έχει καινούρια «s.o.s.», ενώ τα προηγούμενα δημοτικά θέματα αποτελούν πάντα αξιόπιστα σκονάκια, καθώς οι ψηφοφόροι κάθε εκλογικής αναμέτρησης φέρουν την εμπειρία των προηγούμενων εκλογικών θεμάτων εντός και εκτός ύλης. Οι λευκές κόλλες μειώνουν την κομματική χρησιμότητα ενώ τα άκυρα ψηφοδέλτια μετρούν αρνητικά στο εκλογικό αποτέλεσμα. Όποιος δεν έμαθε καλά το μάθημά του, είναι καταδικασμένος να «κοπεί». Θέμα : Ποιος θέλει να γίνει δημοτικός σύμβουλος ;

Στις προηγούμενες εκλογές, ως elected first, προωθήθηκε ο ανεξάρτητος υποψήφιος, χωρίς κομματική στήριξη και χωρίς χρίσμα. Στις επόμενες, θα προωθηθεί ο υποψήφιος της διπλανής πόρτας ! Κι αυτό γιατί, η ανάγκη της τοπικής αυτοδιοίκησης για ανεξαρτησία των στελεχών μετά την αλλαγή των ηθών και των εθίμων μακριά από όσα ξέραμε μέχρι σήμερα, έχει εμπλουτιστεί με την ανάγκη της επιστροφής στις προηγούμενες παραδοσιακές αξίες. Το προφίλ του σημερινού υποψήφιου αιρετού έχει αλλοτριωθεί σε τέτοιο βαθμό, που πλέον πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και ο ψηφοφόρος αναζητά κάτι από το αξιακό παρελθόν για να τον υποστηρίξει με την ψήφο του. Ενώ στις δημοτικές εκλογές του 2010, κυριάρχησε το σλόγκαν, στο οποίο «ο νέος …είν” ωραίος», στις δημοτικές εκλογές του 2014 θα κυριαρχήσει το σλόγκαν, στο οποίο «ο νέος …θα δείξει»! Το ρόλο αυτό έρχεται να διεκδικήσει ο αγανακτισμένος υποψήφιος πολίτης, με τη διαφορά, ότι σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα έχει να αντιμετωπίσει το βαθμό αμφιβολίας των ψηφοφόρων, με σαφώς αυξημένα ποσοστά. Ο επαγγελματίας πολιτικός, που ακολουθεί με το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον την Τοπική Αυτοδιοίκηση από κτήσεως Κράτους και δεν λείπει από καμμία εκλογική αναμέτρηση, που ακόμη και όταν δεν είναι υποψήφιος, επηρεάζει το εκλογικό αποτέλεσμα, δηλώνοντας την προτίμησή του σε υποψήφιο αιρετό, θα είναι το μόνο σταθερό σημείο στην εκλογική συμπεριφορά της αναμέτρησης. Οι δημοσκοπήσεις έχουν πολύ λιγότερη δουλειά να κάνουν, αφού οι υποψήφιοι αιρετοί έχουν χάσει από τον πολιτικό και κοινωνικό προσανατολισμό τους. Συν το γεγονός ότι η greek crisis, τα χαμηλά κοινωνικά standards, οι λέξεις – τρομοκράτες των νοικοκυρών και η σύγχυση πληροφοριών, που προωθείται από τα ΜΜΕ, εφηύραν εκ του μηδενός ένα νέο τύπο κοινωνικής αγανάκτησης και χαμηλής κοινωνικής εμπιστοσύνης, όπου σε ρόλο επικοινωνιολόγου δημιούργησε με τη σειρά του υποψήφιους αιρετούς δύο ταχυτήτων : από τη μία, οι παλαιότεροι πολιτικοί συνδυασμοί υποψηφίων (και πολλές φορές συσπειρωμένοι), τους οποίους ο ψηφοφόρος εκλαμβάνει, ως αδυναμία του ενός να κερδίσει τις εντυπώσεις μόνος του και από την άλλη, οι υποψήφιοι νέοι σε ηλικία, με γνώση των νέων τάσεων της επιστήμης και της αγοράς, συναισθηματική ευφυΐα, αγάπη για τις τοπικές κοινωνίες και τα χρώματα της κάθε μιας, μορφωτικά προσόντα, ταπεινότητα και τόλμη. Από την παραπάνω εκλογική αναμέτρηση θα απουσιάσει η μέση ταχύτητα, ο υποψήφιος ήπιων τόνων, για τον οποίο ο ψηφοφόρος έχει εκφράσει την απογοήτευσή του σε προηγούμενες κάλπες ενώ σίγουρα στο κενό, που δημιουργήθηκε, έχει προστεθεί ο υποψήφιος κινηματικού χαρακτήρα.

Όλες οι κατηγορίες υποψηφίων αιρετών συμπεριφέρονται με συγκεκριμένα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, αντικρούουν τον πολιτικό αντίπαλο με συγκεκριμένες πολιτικές στρατηγικές και απευθύνονται στον ψηφοφόρο με συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν τους ίδιους εκλογικούς εχθρούς : το δημοτικό τοπίο, την κρατική νομοθεσία, την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Ο ψηφοφόρος, όμως, έχει να κάνει μόνο ένα πράγμα : να προσέξει αυτά, που οι υποψήφιοι δεν έχουν …δείξει…! Η ψήφος, ενδυναμώνεται όταν συναντά αυτά για τα οποία ο υποψήφιος πολιτικός δεν έχει αναφερθεί, δεν έχει δείξει τίποτα και δεν έχει τοποθετηθεί δημοσίως. Προσοχή στις υποσημειώσεις, που εδώ είναι οι καλά κρυμμένες παραπομπές.

Διότι, σ” αυτές τις δημοτικές εκλογές, στην ερώτηση «ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο υποψήφιος», η απάντηση είναι «ο υποψήφιος είναι ένας πολίτης, που είχε την ευκαιρία και την αξιοποίησε»…